καρδιογράφημα

Συνεχίζοντας λοιπόν, αυτή την αλυσίδα "παιγνιδιού"
που πιθανότατα σκαλίσει λίγο τα μέσα μας και
να μας οδηγήσει πιο κοντά στη γνώση του εαυτού. Ας το συνεχίσει
όποιος το επιθυμεί. Το παιγνίδι ορίζει να βρούμε τις 10 αγάπες μας
και να τις παραθέσουμε. Ευχαριστώ πολύ την meggie για την πρόσκληση :)

Ξεκινάμε;

1. Αγαπάω την ελευθερία
2. Αγαπάω τις μεγάλες, βαθειές ανάσες
3. Αγαπάω τη θάλασσα
4. Αγαπάω τα έμβια όντα
5. Αγαπάω τον Λόγο και τον Νου
6. Αγαπάω τις στιγμές, όσες πέρασαν κι όσες θα 'ρθουν
7. Αγαπάω τις μυρωδιές
8. Αγαπάω τα βότσαλα
9. Αγαπάω τα ταξίδια
10. Αγαπάω αυτούς που το ξέρουν. Γιατί αγαπώ ανθρώπους πολλούς
αλλά ασυναίρετα λίγους. ( ;-) ανυπερθέτως)

Η περιφραστική πέτρα

Μίλα.
Πὲς κάτι, ὁτιδήποτε.
Μόνο μὴ στέκεις σὰν ἀτσάλινη ἀπουσία.
Διάλεξε ἔστω κάποια λέξη,
ποὺ νὰ σὲ δένει πιὸ σφιχτὰ
μὲ τὴν ἀοριστία.
Πές:
«ἄδικα»,
«δέντρο»,
«γυμνό».
Πές:
«θὰ δοῦμε»,
«ἀστάθμητο»,
«βάρος».
Ὑπάρχουν τόσες λέξεις ποὺ ὀνειρεύονται
μιὰ σύντομη, ἄδετη, ζωὴ μὲ τὴ φωνή σου.

Μίλα.
Ἔχουμε τόση θάλασσα μπροστά μας.
Ἐκεῖ ποὺ τελειώνουμε ἐμεῖς
ἀρχίζει ἡ θάλασσα.
Πὲς κάτι.
Πὲς «κῦμα», ποὺ δὲν στέκεται.
Πὲς «βάρκα», ποὺ βουλιάζει
ἂν τὴν παραφορτώσεις μὲ προθέσεις.

Πὲς «στιγμή»,
ποὺ φωνάζει βοήθεια ὅτι πνίγεται,
μὴν τὴ σῴζεις,
πὲς
«δὲν ἄκουσα».

Μίλα.
Οἱ λέξεις ἔχουν ἔχθρες μεταξύ τους,
ἔχουν τοὺς ἀνταγωνισμούς:
ἂν κάποια ἀπ᾿ αὐτὲς σὲ αἰχμαλωτίσει,
σ᾿ ἐλευθερώνει ἄλλη.
Τράβα μία λέξη ἀπ᾿ τὴ νύχτα
στὴν τύχη.
Ὁλόκληρη νύχτα στὴν τύχη.
Μὴ λὲς «ὁλόκληρη»,
πὲς «ἐλάχιστη»,
ποὺ σ᾿ ἀφήνει νὰ φύγεις.
Ἐλάχιστη
αἴσθηση,
λύπη
ὁλόκληρη
δική μου.
Ὁλόκληρη νύχτα.

Μίλα.
Πὲς «ἀστέρι», ποὺ σβήνει.
Δὲν λιγοστεύει ἡ σιωπὴ μὲ μιὰ λέξη.
Πὲς «πέτρα»,
ποὺ εἶναι ἄσπαστη λέξη.
Ἔτσι, ἴσα ἴσα,
νὰ βάλω ἕναν τίτλο
σ᾿ αὐτὴ τὴ βόλτα τὴν παραθαλάσσια.


Κική Δημουλά

Φθινοπώριασε...

Yara Yara

Kαθώς αποκοιμήθηκες φύλαγε βάρδια ο κάβος.
Σε σπίτι μέσα, ξέχασες προχτές το φυλαχτό.
Γελάς, μα εγώ σε πούλησα στο Rio για δύο centavos
κι απέ σε ξαναγόρασα ακριβά στη Bηρυττό.

Mε πορφυρό στα χείλη μου κοχύλι σε προστάζω.
Στο χέρι το γεράκι σου και τα σκυλιά λυτά.
Aπάνωθέ μου σκούπισε τη θάλασσα που στάζω
και μάθε με να περπατώ πάνω στη γη σωστά.

Kούκο φορούσες κάτασπρο μικρός και κολαρίνα.
Nαυτάκι του γλυκού νερού.
Σε πιάνει ―μην το πεις αλλού― σα γάτα η λαμαρίνα
και σε σαστίζει ξαφνικό προβέτζο του καιρού.

Tο ντύμα πάρε του φιδιού και δώσ' μου ένα μαντίλι.
Eγώ, ―και σ' έγδυσα μπροστά στο γέρο Tισιανό.
Bίρα, Kεφαλονίτισσα, και μάινα το καντήλι.
Σε λόφο γιαπωνέζικο κοιμάται το στερνό.

Σου πήρ' από τη Nάπολη μια ψεύτικη καμέα
κι ένα κοράλλι ξέθωρο μαζί.
Πίσω απ' το φριγκορίφικο στην άδεια προκυμαία
έβενος, ―γλώσσα της φωτιάς, στο βάθος κρεμεζί.

Φώτα του Melbourne. Bαρετά κυλάει ο Yara Yara
ανάμεσα σε φορτηγά πελώρια και βουβά,
φέρνοντας προς το πέλαγος, χωρίς να δίνει διάρα,
του κοριτσιού το φίλημα, που στοίχισε ακριβά.

Γερά την ανεμόσκαλα. Kαφέ για τον πιλότο.
Λακίζετε, αλυσόδετοι του στεριανού καημού.
Kαι σένα, που σε κέρδισα μιανής νυχτιάς σε λότο,
σμίγεις και πας με τον καπνό του γκρίζου ποταμού.

Mια βάρκα θέλω, ποταμέ, να ρίξω από χαρτόνι,
όπως αυτές που παίζουνε στις όχθες μαθητές.
Σκοτώνει, πες μου, ο χωρισμός; ―Mατώνει, δε σκοτώνει.
Ποιός είπε φούντο; Ψέμματα. Δε φτάσαμε ποτές.

Νίκος Καββαδίας

Σου στήνω μια καλύβα

Σου στήνω μια καλύβα, στους αιώνες των αιώνων,
ένα κήπο να περπατάς, ένα ρυάκι να καθρεφτίζεσαι,
μια πλούσια πράσινη φραγή να μην σε βρίσκει ο άνεμος
που βασανίζει τους γυμνούς - στους αιώνες των αιώνων!
Σου στήνω τ' οραμά σου πάνω σ' όλους τους λόφους,
να σου φυσάει το φόρεμα η δύση με δυο τριαντάφυλλα,
να γέρνει ο ήλιος αντίκρυ σου και να μη βασιλεύει,
να κατεβαίνουν τα πουλιά να πίνουνε στις φούχτες σου
των παιδικών ματιών μου το νερό - στους αιώνες των αιώνων!

Νικηφόρος Βρεττάκος

Παρουσία

Κρατήρας σκαλισμένος
να 'μουνα
τα δάκρυά σου να βαστώ

πως τον φυλούν τον αγιασμό
πολύτιμο στα χέρια;

μέσα στον πόνο σου
θα ζω,
να σου μιλώ,
να σε κρατώ
μόνη δε θα σ' αφήσω...

μες την ψυχή μου,
μου μιλάς
κι όταν στα μάτια με κοιτάς
λουλούδια γύρω ανθίζουν

'Ηθελα στο βυθό σου,
σφουγγάρι να 'μουνα
το δάκρυ να σου παίρνω
και να το φιλώ



(11.05.2010 11.30)

Αέρας Αύγουστος 23

ΑΧΡΕΙΑΣΤΕΣ ΛΕΞΕΙΣ·λέξεις ναρκωμένες
κάτω απ’ τη γλώσσα: η κρίση,
η κάμψη (η καμπή;), η Ευρώπη. Πεπρωμένες

απ’ την αρχή στο φέρετρό τους. Λύση

καμμιά, κανείς σωτήρας να τις σώσει.
Απ’ την Ανατολή ώς τη Δύση

όλες τους τίποτα άλλο από μια στρώση
φύλλα νεκρά· πολτός που
σήπεται στο χώμα ιώδης ώσπου

στο ειδύλλιο του φωτός να λιώσει,
κάτω απ’ του ήλιου την αέναη μάχη –
κόμπος που λύθηκε μια κι έξω στο στομάχι.

Αχρείαστες λέξεις· λέξεις λωτοφάγες.
Νόημά τους ένας κόσμος που παρέλκει.
Σέρνουν του τώρα τα μεγάλα έλκη

πάνω στου μέλλοντος τις σιδερένιες ράγες.

Κωστής Κουτσουρέλης

Ξόρκι

Συσπασμένο το χέρι
σα μια μέδουσα
τυφλή το παραπονιάρικο μάτι
του καντηλιού

Άσσος μπαστούνι
ψαλίδι σε σταυρό

πάνω στον άσπρο καπνό
του λιβανιού, έχει
κάτι από τυφλοπόντικα και
απροσδιόριστη πεταλούδα

Σφίγγει μια καρδιά
αόρατη, το βλέπετε;
Μια καρδιά
που αντικαθρεφτίζεται μέσα στον άνεμο.


Άσσος μπαστούνι
ψαλίδι σε σταυρό

Λόρκα

Έπος καρδίας

Μετά σου το παν, νομίζω, προσηνές με μειδιά,
στον καθρέπτη των ματιών σου την χαράν αντανακλά.
Στάσου, φως μου, και ακόμη δεν σε είπα τα μισά
απ’ εκείνα που πιέζουν την ερώσαν μου καρδιά και στα χείλη μου ορμούνε με μια μόνη σου ματιά.
Μη με ομιλής αν θέλης, μη με πης γοητευτικά λόγια αγάπης και λατρείας.
Φθάνει να ’σαι εδώ κοντά,
να σε λέγω πως σε θέλω, να σ’ εγγίζω, την δροσιά του πρωιού που αναπνέεις ν’ αναπνέω· κι αν και αυτά υπερβολικά τα βρίσκης, να σε βλέπω μοναχά!

Κ. Π. Καβάφης

Συνοδυνοδικεία Ειρηνοπτερόπτερων

[...] Στις στροφές αδιέξοδων

αποτιμήσεων στις ζαχαρωμένες

ζαρωμένες εκ των πεπραγμένων

αθέριστες ανακοινώσεις οι εκ του

πιεστικού αποτελέσματος

δικαιολογημένες ατάκες

διέγνωσαν κατάκοιτες

ανακεφαλαιώσεις θερμοκέφαλων

τετελεσμένων λύσεων και στην

κατηφόρα των βιωμένων

κατώτερων ψεμάτων τους

κατόρθωσαν να στήσουν

αντιστροφές προς το σκωπτικό

για το μειδίαμα του κάθε

πικραμένου τοιχογραφημένου μονολόγου

Στέλλιος Σκούλος

Delusional metaphors

She came to me

as a noisy

but addictive

bug

stuck

in the labyrinth of my right ear

sedused by the lowest vibes

of some lethal

violet-coloured

bug killing

wires

5-1-2010