Λήσταρχος Νταβέλης

Μια φορά που ζούσα
πέρα στην Ανθούσα,στο Πεντελικό
με μια φουστανέλα
βάραγα φουρνέλα,τρόμαζα το ιππικό.

Σ`όλα τα μπουρδέλα
τ`όνομά μου πρώτο,λήσταρχος Νταβέλης
λήσταρχος μπουρλότο κι άλλο περιστατικό.

Είχα γκόμενες ντουζίνα
στον Περαία,στην Αθήνα ορφανά και κουμπαριές
μπαμ και μπουμ και βία
στα νεκροταφεία μοίραζα φτιαριές.

Στην παρανομία τ`όνομά μου πρώτο
λήσταρχος Νταβέλης,λήσταρχος μπουρλότο
παντρεμένες μου αγκαλιές.

Τώρα είμαι δικός σου
περιστατικό σου μ`ονομάζουνε
και στον κάτω κόσμο
οι πότες,οι πουτάνες κι οι ιππότες
με καταδικάζουνε.

Κυριακές μια θεία απ`την Πλακεντία
μ`άναψε φωτιές.

Μια φορά που ζούσα
αστραπές μετρούσα μ`ένα άλογο
μαύρο σαν το Χάρο,δέκα μ`ένα σμπάρο
ποιο διάλογο.

Κάτι απελπισμένους είχα κουστωδία
στους κυνηγημένους είχα τα πρωτεία
στον κατάλογο.

Μα η δούκισσά μου
στην κρυφή σπηλιά μου είχε αναπαυθεί.
Είχε μείνει ώρα
είχε αφήσει δώρα κάτι τιμαλφή.

Ό,τι κι αν σου γράψω απ`το κρησφύγετό μου
ο παλιο-Νταβέλης που είχα εαυτό μου
τώρα εσένα έχει ερωτευτεί.


Τώρα είμαι δικός σου
περιστατικό σου μ`ονομάζουνε
και στον κάτω κόσμο
οι πότες,οι πουτάνες κι οι ιππότες
με καταδικάζουνε.

Σάββατο είχα κάτσει να με φαν οι μπάτσοι
πάνω στη στροφή

Κραουνάκης Σταμάτης