Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009

Καλλιγράφημα

Πανιά στο Νείλο,
πουλιά χωρίς κελάηδισμα με μια φτερούγα
γυρεύοντας σιωπηλά την άλλη·
ψηλαφώντας στην απουσία τ' ουρανού
το σώμα ενός μαρμαρωμένου εφήβου·
γράφοντας με συμπαθητικό μελάνι στο γαλάζιο
μιαν απελπιστική κραυγή.


Σεφέρης Γιώργος

6 σχόλια:

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

...γράφοντας
καλλίγραμμες
οπτασίες
αφού τα φτερά
είναι ακόμη
μακριά απ' τους ώμους
επιβιώνω μεθυσμένα...

Φιλιά πολλά πολλά

aitherovamwn είπε...

αν είναι μακριά
μεθάς στην αναμονή
αν τα είχες κι έσπασαν
πίνεις
μες την κραυγή...

Ας πιούμε
στην επιβίωση Λίτσα μου...

Μακάρι..

Πολλά πολλά...

Δενελάβας Τάσος είπε...

μιαν απελπιστική κραυγή.

Ακριβώς έτσι είναι μια απελπιστική κραυγή ..

Χαιρετώ !

aitherovamwn είπε...

Ναι, έτσι είναι...

Καλώς ήρθες Τάσο!
Καλημέρα!

Χάρις είπε...

Σαν δειλινό πλάι στο νερό...
Σαν ανατολή πλάι σε ζεστό κορμί...
Σαν μεσημέρι ακίνητο πλάι σε καφέ που μοσχομυρίζει μια κάμαρα με λευκές κουρτίνες...

Φιλί

aitherovamwn είπε...

Τρία μονάχα "σαν" η ευτυχία μας...
Ακριβώς καλή μου Χάρις!

Φιλί