Μιλώντας για ταξείδια με μέσον το όνειρο, την ποίηση, την τέχνη...
Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009
Καλλιγράφημα
Πανιά στο Νείλο, πουλιά χωρίς κελάηδισμα με μια φτερούγα γυρεύοντας σιωπηλά την άλλη· ψηλαφώντας στην απουσία τ' ουρανού το σώμα ενός μαρμαρωμένου εφήβου· γράφοντας με συμπαθητικό μελάνι στο γαλάζιο μιαν απελπιστική κραυγή.
6 σχόλια:
...γράφοντας
καλλίγραμμες
οπτασίες
αφού τα φτερά
είναι ακόμη
μακριά απ' τους ώμους
επιβιώνω μεθυσμένα...
Φιλιά πολλά πολλά
αν είναι μακριά
μεθάς στην αναμονή
αν τα είχες κι έσπασαν
πίνεις
μες την κραυγή...
Ας πιούμε
στην επιβίωση Λίτσα μου...
Μακάρι..
Πολλά πολλά...
μιαν απελπιστική κραυγή.
Ακριβώς έτσι είναι μια απελπιστική κραυγή ..
Χαιρετώ !
Ναι, έτσι είναι...
Καλώς ήρθες Τάσο!
Καλημέρα!
Σαν δειλινό πλάι στο νερό...
Σαν ανατολή πλάι σε ζεστό κορμί...
Σαν μεσημέρι ακίνητο πλάι σε καφέ που μοσχομυρίζει μια κάμαρα με λευκές κουρτίνες...
Φιλί
Τρία μονάχα "σαν" η ευτυχία μας...
Ακριβώς καλή μου Χάρις!
Φιλί
Δημοσίευση σχολίου