Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009

Το λιώσιμο των πάγων

Όταν οι πάγοι έλιωσαν
και μείναμ' ένα κύμα
υψώθηκες παγόβουνο
βουκέντρα
να βουλιάξω

απ' την κορφή σου πιάνομαι
τα δάχτυλα ματώνουν

και πέραν από το αίμα μου
στην κοφτερή πλαγιά σου
δυο στάλες απ' τα μάτια μου-
σπονδή στ' ανάστημά σου-
θαλασσινή μα και ζεστή
θα 'μαι
προσκύνημά σου




(01-12-09 23.20)

11 σχόλια:

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

...όταν οι πάγοι έλιωσαν

με μαχαίρωσε...

καλό ξημέρωμα,
φίλη!

aitherovamwn είπε...

Λιτσάκιιιιιι.........

Καλημέρες φιλενάδα, πολλές!

Unknown είπε...

Πολύ όμορφο μικρούλα μου.
Να λιώνουν πάντα οι πάγοι, ακόμα και από ... δάκρυα.

Καλό σου βράδυ

aitherovamwn είπε...

Καλή μου meg...
ευχαριστώ σε...

Καλό σου ξημέρωμα καλή μου
μακρυά από πάγους...

(τα δάκρυα, πάγωσαν
να δώσουν ύψος
στο παγόβουνο,
πιο μεγάλη ισχύ
δική μου προσφορά τιμής...)

Unknown είπε...

Αυτό, μέσα στις παρενθέσεις, μπορώ να το αντιγράψω;;

είναι ό,τι ακριβώς είναι η Meggie

καληνύχτα γλυκιά μου ποιήτρια

aitherovamwn είπε...

μα φυσικά, το ρωτάς; ό,τι θες! τα λόγια σου με τιμούν και με κάνουν να κοκκινίζω.. ευχαριστώ.. για όλα...

Καληνύχτα καλή μου

Z. είπε...

Άσχετο, μα ήθελα να στο "πω":
Στο τζάμι μας κολλήσαμε αστεράκια
στο σχήμα του Ωρίωνα.
Καλύτερα από άστρο...
Ήταν και ιδέα του καλού μου, που έχει αστρονομικές...ανησυχίες!
Μέχρι και τη ζώνη του φτιάξαμε.

Τα φιλιά μου και τη φιλία μου σε σένα.
Z.

Χάρις είπε...

Να θυμάσαι πάντα
ακριβή μου
πως το ορατό μέρος του παγόβουνου
είναι μόνο το ένα τρίτο του...

Φιλί
[στο προσκύνημά σου]
και ένα ακόμα..

aitherovamwn είπε...

Z. πάντοτε κοντά στα αστρα να 'σαστε κι εσύ κι ο καλός σου :)

Πολλά φιλιά
κι.. ευχαριστώ

aitherovamwn είπε...

ψυχή μου γλυκιά,
εκεί στο κεραυνοβόλημα
και την κορφή διαμάντι
νόμισα
μέσα στην τόση τυφλότητα...

Φοβάμαι λίγο,
αλλά και όχι...
who knows...

Φιλί και αγκαλιά
α! και καλημέρα!

Χάρις είπε...

Κι ο φόβος καλός.

Με κάνει να ζητώ
το χέρι στο δρόμο
να σου κρατάω

Φιλί