Είναι το άπειρο
ένα μπαλόνι γιορτινό
που το κρατούν πιτσιρικάδες,
τις Κυριακάδες,
στην πλατεία Αριστοτέλους.
Γι αυτού του άπειρου
τη νομοτέλεια σου εξηγώ
κι όταν μιλάω για το μπαλόνι,
το πτητικό αέριο και την κλωστούλα
και την Κωστούλα,
που χθές μου έκανε φλερτ διαρκείας,
να με προσέχεις
Κι εγώ δεν ήθελα
τ΄άπειρο μ΄ένοιαζε
κι όλο με κοίταζε με τα δύο άπειρα
τα δυό μου έμπειρα
μάτια κατάματα
ως τα χαράματα.
Έτσι μωρό μου έχουν τα πράματα.
Κι όταν μιλάω να με προσέχεις
μη μυρηκάζεις,
φτύσε τη τσίχλα σου
κι ασε τα κλάματα,
μασάς τα δάκρυα,
θάχουμε δράματα,
θα της το σκάσω της πιτσιρίκας το μπαλονάκι,
να πάμε σπίτι να δούμε σίριαλ απείρως όμορφο
και θα με σέρνεις,
μέχρι να φτάσουμε απ τη κλωστούλα,
ένα τσουτσούνι μαραζωμένο,
στα πεζοδρόμια.
Γιώργος Παπαζαχαρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου