Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

Το τραγούδι των άσπρων μαλλιών

Σα να σε βλέπω για πρώτη φορά
κάθε φορά που εισ' εμπρός μου·
λάμπανε κι άλλη φορά έτσι χλωρά
τ' άνθια, τα νιάτα του κόσμου ;

Πάντα σε βλέπω για πρώτη φορά
κι άσπρα είναι πια τα μαλλιά μου,
που είσαι η χαρά τού παιδιού· λαχταρά
σαν από φως μιας αυγής η καρδιά μου.

Για την Παράδεισον, Εύα, ο Θεός
τώρα πρωτόπλασ' εσένα ;
Κι έγινε η θάλασσα τώρα ναός
για της Παφίας Αφροδίτης τη γέννα ;

Τάχα νεοφώτιστος τώρα
πρώτη φορά και λατρεύω ;
Μέσ' στην αφάνταστη χώρα
πώς εγώ, αγύρευτος, πώς σε γυρεύω !


Στίχοι: Παλαμάς Κωστής
Βραδινή φωτιά, 1944
'Απαντα, τομ. ΙΑ´, σελ. 107

2 σχόλια:

o_simpagis είπε...

και οι νέοι σε ατέλειωτα διαβάσματα ζητούνε
το λησμοβότανο από τα χέρια της Σοφίας


Κ.Π. – Η Ασάλευτη Ζωή

aitherovamwn είπε...

xaa! Sofotaton!