Πάνω σε κάτασπρο καμβά
ιώδεις διαθλάσεις
στη συστολή ζητούσα
ανάσα για καιρό
και τώρα στάγδην
τη διαστολή βιώνω...
-αυτή των οριζόντων-
κι από το πρίσμα,
το τετράγωνο,
με μία δέσμη
-αυτή, τη μωβ-
ζητώ να ταξειδεύω
απ' τον κατάμαυρο βυθό
στης άμμου το βελούδο
2 σχόλια:
Στη συστολή ζητούσα
ανάσα για καιρό
και μ' έπνιξα
Τώρα
αφέθηκα στη θάλασσα
ανασαίνω κύματα
γιορτάζω λοιπόν
Φιλιά πολλά!
Πολύ καλό το ποίημα!
Καλησπέρες πολλές
και φιλί
ανάσας
Δημοσίευση σχολίου