Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009

Ήχοι ανάπαιστοι κι ανύπαρκτοι

Στο σύνολο
αντίρροπων διανυσμάτων
νικηφόρα κόντρα
τραβά η κεντρομόλος
της καρδιάς μου

και της προσπάθειας
η κούραση βαραίνει το τοπίο

- Κοίτα μπροστά!
Προχώρα!

... μια φωνή ψιθυρίζει
κάθε που ο δακρικός πόρος
γεννά και μια
θαλασσινή πορφύρα

'Ομως, ο ψίθυρος
δε φτάνει να μεταφραστεί
κάποτε από το Είναι,
αυτό που στέκει πια
υπέρκορο
απ' τους ψιθύρους
των θυμήσεων και
της ανάσας σου

(20.09.09)

7 σχόλια:

Ευαγγελία είπε...

Οι θύμησες της ανάσας
αιμορραγούν
στο σύνολο
αντίροπων κατευθύνσεων
που στενάζουν βροχές...


Υπέροχο, αγαπημένη φίλη μου!

Αγκαλιά

aitherovamwn είπε...

ναι, βρόχινα
κοχύλια
καλή μου...

Φιλί
και καλημέρα

Χάρις είπε...

Ανασαίνω λάμψεις
υπόκωφη αναζήτηση στιγμής
σπάω το νήμα της στάθμης
αδιαφορώ για τις ευθείες
αδιαφορώ για το σωστό

Θέλω λάθη!
πορφυρά, μαύρα, δύσκολα λάθη
έτσι είναι οι ένοχοι
έτσι οι ανορθόγραφοι
έτσι κι εγώ κι εσύ
και άλλοι

ή όχι;

Φιλί

aitherovamwn είπε...

Απέραντο ΝΑΙ,
καλή μου,
κι αυτά είναι τα πιο
σωστά λάθη... ένοχα
κι άγια μαζί!

Αγκαλιά

aitherovamwn είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Z. είπε...

Καλησπέρα.

aitherovamwn είπε...

Καλημέεερααα!!