Unchaining minds

Φεύγοντας
ζυγίζεις το χρόνο


Η αποκομιδή σού φτάνει
να γυρίσεις και μια
και δυο ζωές
αν θες


Το πόμολο γέρνει
βασανιστικά
και ανατριχιάζει
πέφτοντας ο σοβάς
απ' τη στριγκιά
της πόρτας
τη φωνή


Σκοτάδι.

Ή μήπως άπλετο φως
που τυφλώνει
κι έχω τα μάτια κλειστα;


Αδυναμία εύρεσης
απαντήσεων...



Με δουλεύω
Με ψέματα
με νανουρίζω
τα νωπά τούτα βράδυα
σα να φοβάμαι


Τί φοβάμαι;

Τα δεδομένα
κάνουν ουρά
στις πονεμένες κυψέλες του Νου

Τί μου συμβαίνει;


- Θα στο δείξει το επόμενο
ζύγι, κορίτσι μου.

(20.09.09)