Είναι οι ώρες αιχμές που κεντούν
και ραμφίζουν τη σάρκα
μα ανάμεσα
σ' ό,τι διχάζει το παρόν απ' του νου τις αχνές
ψευδαισθήσεις
σαν τη σκουριά της βροχής
στάλα τη στάλα θρυμματίζονται οι σκέψεις
Ασθμαίνουν οι λέξεις
βουβαίνεται
η αφή
ιδρώνουν μελάνι οι σελίδες
και ξέπνοοι πνίγονται στο άναρθρο οι στίχοι
Ανέχειες καινούργιες και παλιές πλησμονές
Με μια γεύση ολοσκότεινη βάφουν τα χείλη
Κωστής Κουτσουρέλης
και ραμφίζουν τη σάρκα
μα ανάμεσα
σ' ό,τι διχάζει το παρόν απ' του νου τις αχνές
ψευδαισθήσεις
σαν τη σκουριά της βροχής
στάλα τη στάλα θρυμματίζονται οι σκέψεις
Ασθμαίνουν οι λέξεις
βουβαίνεται
η αφή
ιδρώνουν μελάνι οι σελίδες
και ξέπνοοι πνίγονται στο άναρθρο οι στίχοι
Ανέχειες καινούργιες και παλιές πλησμονές
Με μια γεύση ολοσκότεινη βάφουν τα χείλη
Κωστής Κουτσουρέλης
Langawi
26.7.09
6 σχόλια:
"Ανέχειες καινούργιες και παλιές πλησμονές
Με μια γεύση ολοσκότεινη βάφουν τα χείλη"
και πώς να τ' αντέξεις;...
Σε φιλώ πολύ
Μακάρι να ήξερα Δεσμώτη μου..
Μα κάθε πρωί κ εμένα τα σπλάχνα τριβελίζει ένα κοράκι...
Μάλλον με το μυαλό θα τ' αντέξεις... Θα το βάζεις να λέει
παραμύθια στην καρδιά σου...
κι εγώ σε φιλώ
Καλημέρα
Όταν έρχομαι εδώ, στον αστερισμό σου μικρούλα μου, θα πρέπει να είμαι έτοιμη για ... όλα.
χαχα
Νάσαι καλά
ενημερώνω για το νέο μου blog me th Χάρι
Να 'ρχεσαι καλή μου meg κι εύχομαι αυτά τα όλα να μην έχουν δυσάρεστα μέσα τους..
Κι εσύ πάντοτε να 'σαι καλά!
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ εΠιΤεΛοΥς επιτέλουςςςςς!
Έεεεερχομαι!
Δημοσίευση σχολίου