Φοβάμαι αυτά τα πανιά
τί θα πάρουν
και τί μερτικά γυρνώντας
θα φέρουν μαζί τους
Παρηγοριά του Αιγαία
η προσμονή, μεριάζει
τον φόβο
Με πλήρη συνείδηση
και κόπο θα νοιώθω
Και κάπου τη νύχτα
σ' αφουγκράζομαι
έρχεται πάνω η αύρα σου
στο δέρμα μου και προσκολλάται
και την αυγή...
σαν δίπλα μου ξημέρωσες
ζω παραπέρα
αλλά σκέφτομαι εντός.
(Σάββατο 5.7.2008)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου